کمک های اولیه در گرمازدگی
اگر مشکوک هستید که شخصی دچار گرمازدگی شده حتما با اورژانس تماس بگیرید و یا فرد را به بیمارستان منتقل کنید. هرگونه تأخیر در رسیدن کمک پزشکی می تواند کشنده باشد.
در حالی که منتظر رسیدن امدادگران هستید، کمک های اولیه را شروع کنید. فرد را به یک محیط با تهویه مطبوع یا حداقل یک منطقه خنک و سایه دارمنتقل کنید و هرگونه لباس غیرضروری را از تن وی دربیاورید.
در صورت امکان، درجه حرارت بدن فرد را گرفته و کمک های اولیه را برای خنک کردن بدن تا رسیدن به دمای 37تا38 آغاز کنید. اگر هم دماسنج در دسترس نیست، اصلا در شروع کمک های اولیه تاخیر نیندازید.
این راهکارهای خنک کننده را امتحان کنید:
برای بیماران مسن، کودکان خردسال، بیماران مبتلا به بیماری مزمن یا کسی که گرمازدگی بدون ورزش شدید برای او اتفاق افتاده است از یخ استفاده نکنید. انجام این کار می تواند خطرناک باشد. سعی کنید بدن فرد را با آب و تهویه هوا خنک کنید.
عوامل خطرناک برای گرمازدگی
گرمازدگی به احتمال زیاد و در بیشتر مواقع در افراد مسن که در آپارتمان یا خانه هایی زندگی می کنند که تهویه هوای خوبی ندارد، رخ می دهد. سایر گروه های پرخطر شامل افراد در هر سنی هستند که به اندازه کافی آب نمی نوشند، بیماری های مزمن دارند یا مقدار زیادی الکل می نوشند.
گرمازدگی به شدت بادمای هوا مرتبط است. میزان گرمایی را که شما احساس می کنید اگر بالا باشد، ابتدای هشدار گرمازدگی است. رطوبت نسبی 60٪ یا بیشتر باعث تبخیر عرق می شود که مانع توانایی بدن در خنک کردن خودش می شود.
با بالا رفتن شاخص گرما، خطر بیماری مربوط به گرما به طرز چشمگیری افزایش می یابد. بنابراین توجه به شاخص گرمای گزارش شده مخصوصا در موج های گرما و همچنین به خاطر سپردن اینکه در معرض آفتاب کامل بودن می تواند شاخص گرمای گزارش شده را 15 درجه افزایش دهد، مهم است.
اگر در یک منطقه شهری زندگی می کنید، به خصوص اگر شرایط جوی راکد و کیفیت هوای نامناسبی داشته باشید، ممکن است مستعد ابتلا به گرمازدگی در طول یک موج گرمای طولانی مدت باشید. در آنچه تحت عنوان "اثر جزیره گرمایی" شناخته می شود، آسفالت و بتن گرما را در روز ذخیره می کند و فقط به تدریج آن را در شب آزاد می کند و در نتیجه درجه حرارت شب بالاتر می رود.
سایر عوامل خطرناک مرتبط با بیماری های مربوط به گرما عبارتند از:
سن
نوزادان و کودکان تا 4 سال و بزرگسالان بالای 65 سال آسیب پذیرتر هستند زیرا نسبت به افراد دیگر با سرعت کمتری دمایشان تنظیم می شود.
شرایط سلامتی
این موارد شامل بیماری های قلبی، ریوی یا کلیوی، چاقی یا کمبود وزن، فشار خون بالا، دیابت، بیماری روانی، الکلیسم ، آفتاب سوختگی و هر بیماری که باعث تب می شود.
داروها های گرمازدگی را افزایش می دهد
شامل داروهای آنتی هیستامین، قرص های رژیمی، آرام بخش، محرک ها، داروهای تشنج (ضد تشنج)، داروهای فشار خون و قلب مانند بتا بلاکرها و تنگ کننده های عروق و داروهای بیماری های روانی مانند داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روان پریشی است. داروهای غیرقانونی مانند کوکائین و متآمفتامین نیز با افزایش خطر گرمازدگی همراهند.
بر اساس مطالعه اخیر ارائه شده در نشست سالانه انجمن غدد درون ریز، افراد مبتلا به دیابت که در معرض خطر مراجعه به اورژانس، بستری شدن در بیمارستان و مرگ ناشی از بیماری های مرتبط با گرما هستند، ممکن است خطر ابتلا به گرمازدگی را در هنگام امواج گرما دست کم بگیرند.
حتما با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا شرایط سلامتی و داروها احتمالاً بر توانایی شما در کنار آمدن با گرما و رطوبت شدید تأثیر می گذارد یا خیر.
